Betaïne

Leverancier van betaïne (trimethylglycine) in Europa

Betaïne, een stof die van nature voorkomt in verschillende voedingsmiddelen en in het menselijk lichaam, speelt een cruciale rol bij de ondersteuning van verschillende belangrijke fysiologische functies.

Het meest opvallende voordeel is dat het de gezondheid van de lever bevordert en de spijsvertering verbetert door de afbraak van vetten te ondersteunen.

Deze functionaliteit maakt betaïne een interessante verbinding voor zowel gezondheidsfanaten als mensen die hun algehele welzijn willen behouden.

Betaïne, afkomstig uit bieten, spinazie en volkoren granen, is in verband gebracht met een betere cardiovasculaire gezondheid.

Dit verband komt voort uit het vermogen van deze stof om het homocysteïnegehalte te verlagen, dat in verband wordt gebracht met het risico op hartziekten.

De aanwezigheid van betaïne in deze voedingsmiddelen kan een dubbel voedingsvoordeel bieden en tegelijkertijd de gezondheid van het hart ondersteunen.

Daarnaast staat betaïne steeds meer in de belangstelling vanwege de potentie om sportprestaties te verbeteren.

Sommige onderzoeken suggereren dat het het uithoudingsvermogen en de kracht van spieren kan verbeteren door een betere spiereiwitsynthese te bevorderen.

Voor atleten en fitnessliefhebbers kan het toevoegen van voedingsmiddelen die rijk zijn aan betaïne een waardevolle aanvulling zijn op hun dieet.

Chemische eigenschappen

Betaïne is een zwitterionische verbinding die vaak wordt weergegeven door de formule (CH₃)₃N⁺CH₂COO⁻. Het molecuulgewicht is 117,15 gram/mol.

Structuur:

Bestaat uit een trimethylammoniumgroep en een carboxylaatgroep.
Deze structuur zorgt ervoor dat het als methyldonor kan functioneren.

Betaïne is oplosbaar in water en ethanol en werkt effectief in zowel polaire als apolaire omgevingen.

Eigendom	Beschrijving
Moleculaire formule	C₅H₁₁NO₂
Dikte	1,00 g/cm³
Smeltpunt	301°C
Kookpunt	Ontleedt vóór het koken

pH-stabiliteit:
Het blijft stabiel binnen een pH-bereik van 1 tot 10.

Deze stabiliteit maakt het veelzijdig in diverse toepassingen in de voedingsmiddelen-, cosmetica- en farmaceutische industrie.

In waterige oplossingen vertoont betaïne een lage geleidbaarheid.

De zwitterionische aard ervan draagt ook bij aan osmoprotectie door de hydratatie en integriteit van de cellen te behouden.

Betaïne fungeert als osmolyt en helpt organismen bij het beheersen van osmotische stress.

Biologische rol

Betaïne is een belangrijke verbinding die betrokken is bij de osmoregulatie van cellen en die een belangrijke rol speelt bij methyleringsprocessen.

Osmolytfuncties

Betaïne werkt als een osmolyt, helpt cellen omgaan met osmotische stress door de waterbalans te reguleren en de celintegriteit te behouden.

Deze functie is van vitaal belang voor cellen in hypertone omgevingen zoals de nieren, waar het beschermt tegen uitdroging en eiwitten en enzymen stabiliseert.

Het vermogen van de stof om water vast te houden, verbetert de veerkracht van cellen onder stress en ondersteunt essentiële fysiologische processen.

Methyleringsprocessen

Betaïne fungeert als methyldonor in een belangrijk biochemisch pad dat bekendstaat als de methioninecyclus.

Het zet homocysteïne efficiënt om in methionine, wat essentieel is voor de synthese van eiwitten en andere moleculen zoals S-adenosylmethionine.

Door het beïnvloeden van het homocysteïnegehalte bevordert betaïne de gezondheid van het hart en de bloedvaten en ondersteunt het de leverfunctie, wat bijdraagt aan de ontgifting en het metabolisme van stoffen.

Dieetbronnen

Betaïne komt van nature voor in verschillende voedingsmiddelen en draagt bij aan een gezond dieet.

Volkoren granen zijn een belangrijke bron.

Voedingsmiddelen zoals quinoa, bulgur en tarwezemelen bevatten veel betaïne.

Groenten Ook bieten en spinazie bevatten deze stof.

Vooral bieten staan bekend om hun hoge betaïnegehalte. Deze stof wordt vaak gebruikt in voedingssupplementen ter ondersteuning van de gezondheid van de lever.

Eiwitrijke voedingsmiddelen, vooral zeevruchten, huis opmerkelijke bedragen.

Schelpdieren, zoals garnalen en krab, zijn uitstekende bronnen.

Vleesproducten, waaronder kip en rundvlees, bevatten kleinere hoeveelheden betaïne, maar kunnen bijdragen aan de dagelijkse inname wanneer ze regelmatig in maaltijden worden opgenomen.

Tabel met veelvoorkomende bronnen: