Isononaanzuur

Isononaanzuur (CAS: 26896-18-4) Leverancier in Europa

Isononaanzuur, een monofunctioneel carbonzuur met de chemische formule C9H18O2, is een belangrijk tussenproduct in de industriële chemie. Het wordt zowel als synthetisch als natuurlijk product aangetroffen, vertoont bij kamertemperatuur een heldere, olieachtige vloeibare vorm en heeft onderscheidende kenmerken die het waardevol maken in verschillende toepassingen.

Het zuur dient als een kritische component bij de synthese van alkydharsen, die op grote schaal worden gebruikt bij de formulering van coatings voor moffellakken en tweecomponentenverven die een verhoogde weerstand tegen vergeling vereisen.

Op het gebied van de organische chemie staat isononaanzuur bekend om zijn consistente hoge zuiverheid, wat essentieel is voor de productie van gespecialiseerde synthetische smeermiddelen. Deze smeermiddelen zijn van cruciaal belang in sectoren die hoge prestaties en precisie vereisen, zoals de koeling en de luchtvaart. Bovendien vindt dit vetzuur met middellange ketens, vanwege zijn vertakte ketenstructuur, relevantie bij het verbeteren van de eigenschappen van eindproducten, wat een positieve invloed heeft op hun stabiliteit en effectiviteit.

Terwijl isononaanzuur nog steeds wordt bestudeerd en toegepast, onderstreept de aanwezigheid ervan in natuurlijk voorkomende soorten zoals Solanum pennellii de veelzijdigheid en alomtegenwoordigheid van dit carbonzuur in zowel natuurlijke als industriële domeinen. Zijn rol bij het bevorderen van de materiaalwetenschap en industriële processen is een voorbeeld van de synergie tussen uit de natuur afkomstige verbindingen en hun technische tegenhangers.

Chemische eigenschappen

De chemische eigenschappen van isononaanzuur, een verzadigd vetzuur met vertakte keten, worden gekenmerkt door zijn specifieke moleculaire structuur, fysieke toestand en oplosbaarheid, naast nauwkeurige kook- en smeltpunten.

Moleculaire structuur

Isononaanzuur heeft een molecuulformule van C9H18O2. De structuur omvat een vertakte keten, die het resultaat is van een 7-methylgroep die in de verbinding aanwezig is, waardoor deze zich onderscheidt van vetzuren met een rechte keten.

Fysieke toestand

Bij kamertemperatuur wordt isononaanzuur doorgaans in vloeibare vorm aangetroffen. Het vertoont een helder tot licht geelachtig uiterlijk dankzij de moleculaire samenstelling.

Oplosbaarheid

Isononaanzuur staat bekend om zijn matige oplosbaarheid in water, die varieert afhankelijk van de temperatuur en pH. Het is echter gemakkelijk oplosbaar in organische oplosmiddelen zoals ethanol, methanol en ethers, wat wijst op de veelzijdige aard ervan.

Kook- en smeltpunten

Het kookpunt van isononaanzuur wordt geregistreerd op ongeveer 255°C (491°F), terwijl het smeltpunt over het algemeen net onder kamertemperatuur wordt waargenomen -54°C (-65,2°F), wat een laag vriespunt betekent in vergelijking met veel andere vetzuren.

Synthese en productie

Bij de productie van isononaanzuur zijn gespecialiseerde chemische processen betrokken die via een reeks reacties specifieke uitgangsmaterialen omzetten in het gewenste zuur.

Industriële voorbereiding

In de industrie wordt isononaanzuur voornamelijk geproduceerd uit 2-ethylhexanol. Het proces begint met de uitdroging van 2-ethylhexanol om octenen te creëren. Deze octenen ondergaan hydroformylering om isononanal te vormen, dat vervolgens wordt geoxideerd om isononaanzuur op te leveren.

• Uitdroging: 2-ethylhexanol → Octenen
• Hydroformylering: Octenen → Isononanal
• Oxidatie: Isononanal → Isononaanzuur

Deze methode is schaalbaar en kosteneffectief, waardoor deze geschikt is voor commerciële productie. Bedrijven als BASF hebben de productiecapaciteit voor hogere carbonzuren, waaronder isononaanzuur, uitgebreid, waardoor een betrouwbare levering voor verschillende industriële toepassingen wordt gegarandeerd.

Laboratoriummethoden

In het laboratorium kan isononaanzuur worden gesynthetiseerd via alternatieve methoden die geschikt zijn voor productie op kleinere schaal. Hoewel gedetailleerde syntheseprocedures op laboratoriumschaal kunnen variëren, weerspiegelen ze over het algemeen de industriële aanpak, maar met meer controle over de reactieomstandigheden en zuiveringsstappen.

• Gecontroleerde reacties: Kleinere schaal zorgt voor nauwkeurige manipulatie van temperatuur, druk en katalysatoren.
• Zuivering: Verbeterde technieken zorgen voor een hoge zuiverheid van het eindproduct.

Deze methoden zijn essentieel voor onderzoek en ontwikkeling waarbij isononaanzuur met een bijzonder hoge zuiverheid nodig kan zijn.

Toepassingen

Isononaanzuur is een veelzijdig carbonzuur dat vanwege zijn effectieve eigenschappen prominent wordt gebruikt bij de productie van diverse industriële en consumentenproducten.

Weekmakers

Bij de productie van weekmakers isononaanzuur fungeert als een voorloper bij de synthese van esters. Deze esters verbeteren de flexibiliteit en duurzaamheid van kunststoffen, waardoor ze essentiële componenten worden bij het maken van zacht PVC en andere buigzame plastic materialen.

Synthetische esters

Synthetische smeermiddelen bevatten vaak esters afgeleid van isononaanzuur. Deze esters zijn bijzonder belangrijk bij de formulering van polyolesters voor gebruik in veeleisende omgevingen, zoals koelsystemen en luchtvaarttoepassingen, waar ze bijdragen aan de thermische stabiliteit en smering van de smeermiddelen.

Cosmetica en persoonlijke verzorging

Op het gebied van cosmetica en persoonlijke verzorgingvindt isononaanzuur zijn toepassing als ingrediënt bij de productie van metaalzouten die in verfdrogers worden gebruikt. Bovendien draagt het geur- en smaakstoffen bij aan diverse schoonheidsproducten, waardoor hun zintuiglijke eigenschappen worden versterkt.

Gezondheid en veiligheid

Het gezondheids- en veiligheidsprofiel van isononaanzuur wordt gekenmerkt door de toxicologische effecten, de wettelijke status en specifieke richtlijnen voor hantering en opslag om de veiligheid te garanderen.

Toxicologie

Isononaanzuur is beoordeeld op zijn potentiële gezondheidsrisico's. Toxicologisch, Het is bekend dat het bepaalde risico's met zich meebrengt bij inslikken, waarbij de acute orale toxiciteit valt onder categorie 4, H302. Huidcontact kan irritatie veroorzaken, geclassificeerd onder Categorie 2, H315. Met name brengt de stof een ernstig risico met zich mee om oogschade te veroorzaken, die wordt geclassificeerd als Categorie 1, H318.

Regelgevende status

Regelgevende instanties hebben isononaanzuur per richtlijn gecategoriseerd 1272/2008/EG, ook bekend als de CLP-verordening, die de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels in de EU regelt. Het vereist dat de gevaren die verband houden met chemicaliën duidelijk worden gecommuniceerd via gestandaardiseerde verklaringen en pictogrammen.

Behandeling en opslag

Veilig omgaan met isononaanzuur omvat:

• Gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM): Ervoor zorgen dat huid- en oogbescherming wordt gedragen om irritatie of schade te voorkomen.
• Inslikken vermijden: Vanwege de toxiciteit bij orale inname.

Bij het bewaren van isononaanzuur is het van cruciaal belang om:

• Bewaar het in een goed geventileerde ruimte uit de buurt van onverenigbare materialen.
• Bewaren bij gecontroleerde kamertemperatuur om de stabiliteit en integriteit ervan te behouden.

Naleving van de aanbevelingen op het veiligheidsinformatieblad (SDS) zorgt ervoor dat de risico's tijdens de interactie met de stof tot een minimum worden beperkt.

Milieu-impact

De milieueffecten van isononaanzuur, een synthetisch vetzuur dat in verschillende industriële toepassingen wordt gebruikt, worden voornamelijk beoordeeld op basis van de biologische afbreekbaarheid en ecotoxiciteit.

Biologische afbreekbaarheid

Isononaanzuur vertoont in het algemeen matige biologische afbreekbaarheid. Deze stof kan worden afgebroken door microbiële actie, waardoor de impact op het milieu in de loop van de tijd wordt beperkt. Wanneer isononaanzuur in het milieu terechtkomt, ondergaat het een geleidelijke ontbinding, waardoor de mogelijke nadelige effecten op de lange termijn worden verminderd.

Ecotoxiciteit

In termen van ecotoxiciteit geldt isononaanzuur lage acute toxiciteit aan het waterleven. Dit wordt aangegeven door:

• LC50 (Dodelijke concentratie voor 50% van de testorganismen): Waardebereiken voor vissen duiden op een lage toxiciteit.
• EC50 (Effectieve concentratie voor 50% van de bevolking): Waardebereiken voor algen en ongewervelde dieren laten ook lage toxiciteitsniveaus zien.

Het is belangrijk op te merken dat ondanks de lage acute toxische effecten het potentieel voor langetermijneffecten op organismen nog niet volledig is gekarakteriseerd. Daarom zijn continue monitoring en goede afvalbeheerpraktijken raadzaam om accumulatie in het milieu te voorkomen.

Analytische methodes

Analysemethoden voor isononaanzuur omvatten zowel kwalitatieve als kwantitatieve benaderingen. Deze methoden worden gebruikt om de zuiverheid en concentratie van isononaanzuur bij verschillende toepassingen te garanderen.

Kwalitatieve analyse

Bij kwalitatieve analyse van isononaanzuur wordt voornamelijk gebruik gemaakt van spectroscopische technieken om de verbinding te identificeren en de zuiverheid ervan te beoordelen. Nucleaire magnetische resonantie (NMR) En Infrarood (IR) spectroscopie zijn twee veelgebruikte methoden. NMR biedt gedetailleerde informatie over de moleculaire structuur, terwijl IR-spectroscopie vooral nuttig is voor het identificeren van functionele groepen, zoals de carboxylgroep in isononaanzuur.

Kwantitatieve analyse

Voor kwantitatieve analyse zijn technieken zoals Massaspectrometrie (MS) En Hoogwaardige vloeistofchromatografie (HPLC) zijn werkzaam. Deze methoden bepalen de concentratie isononaanzuur in een monster:

• Massaspectrometrie: Het meet de massa-ladingsverhouding van ionen om isononaanzuur met hoge gevoeligheid en specificiteit te kwantificeren.
• Hoogwaardige vloeistofchromatografie: HPLC scheidt componenten in een mengsel waardoor een nauwkeurige kwantificering van isononaanzuur tegen bekende standaarden mogelijk is.

Veel Gestelde Vragen

In dit gedeelte worden enkele van de meest voorkomende vragen over isononaanzuur behandeld en worden beknopte antwoorden gegeven waarin de nadruk wordt gelegd op de toepassingen, marktoverwegingen, veiligheidsprotocollen, moleculaire structuur en productiemethoden.

Wat zijn de gebruikelijke toepassingen van isononaanzuur in de industrie?

Isononaanzuur dient als een belangrijk monomeer bij de synthese van alkydharsen, die worden gebruikt in verschillende coatings zoals moffellak en tweecomponentenverven. Het gebruik ervan draagt bij aan de verbeterde weerstand tegen vergeling in verf vergeleken met traditionele vetzuren en is betrokken bij de productie van verfdrogers als metaalzouten.

Hoe wordt de marktprijs van isononaanzuur bepaald?

De marktprijs van isononaanzuur wordt beïnvloed door factoren zoals grondstofkosten, vraag- en aanboddynamiek, productie-efficiëntie en logistieke kosten. Prijzen kunnen fluctueren op basis van de marktomstandigheden en de beschikbaarheid van het zuur of zijn precursoren.

Welke veiligheidsmaatregelen moeten worden genomen bij het hanteren van isononaanzuur vanwege de toxiciteit ervan?

Bij het hanteren van isononaanzuur moeten de juiste veiligheidsuitrusting, zoals handschoenen, een veiligheidsbril en beschermende kleding, worden gedragen. Voorzieningen moeten zorgen voor een goede ventilatie en beschikken over procedures voor het beheersen van lekkages, inclusief neutralisatie en insluiting in overeenstemming met de aanbevelingen van het veiligheidsinformatieblad (MSDS).

Kun je de moleculaire structuur van isononaanzuur beschrijven?

De moleculaire structuur van isononaanzuur bestaat uit een keten van negen koolstofatomen met aan één uiteinde een functionele carbonzuurgroep. Het wordt vaak weergegeven door de molecuulformule C9H18O2 en bevat alifatische koolwaterstoffen met vertakte keten.

Hoe wordt het molecuulgewicht van isononaanzuur berekend?

Het molecuulgewicht van isononaanzuur wordt berekend door de atoomgewichten van elk samenstellend atoom in de chemische formule C9H18O2 bij elkaar op te tellen. Dit geeft het een molecuulgewicht van ongeveer 158,24 gram per mol.

Welke methoden zijn er betrokken bij de productie van isononaanzuur?

Isononaanzuur wordt doorgaans geproduceerd door de oxidatie van koolwaterstoffen in een proces waarbij katalytische systemen onder gecontroleerde omstandigheden betrokken zijn.

De details van het productieproces kunnen variëren afhankelijk van de gewenste zuiverheid en opbrengst van het eindproduct.